KADIN KAHRAMANLAR” Gördeşli Makbule,Çete Emir Ayşe

Kadın sevdi mi sever! Hem öyle bir sever ki sevdiği için ölüme gözü kapalı gider. Cümle âlem başına kalksa, yaptığın yanlış dese inanmaz, sevdiği için yapabileceği neyse onu yapar… İşte bu tür kadınlara ADAM GİBİ KADIN denir. Yani o kadının erkekten farkı olmadığını anlatmaya çalışır. İşte GÖRDESLİ MAKBULE böyle bir kadındır.

            Düşman sarmış dört yanı, Yunan İzmir’e çıkmış işgali başlatmıştır. İşgalle beraber direniş de başlar. İnatçıdır Yunan ilerleyip durur. Binlerce askeri ile Manisa, Aydın’ı alır ve ilerler Anadolu içlerine. Gördes’e ateş düşer. Yiğit Gördesliler oturup duramazlar yerlerinde. Eli silah tutanlar bir araya gelerek dağı mesken tutan çetelere katılıyorlardı.

            Yunan zalimce davranıyor, mezalim yapıyordu. Halil Efe (bazı kaynaklar Ali olduğunu yazar) yeni evliydi. Eşine doyamamıştı bile. Ama ortada bir de vatan vardı. Vatan zor durumdaydı. Vatanı savunanlar boğuşup duruyordu. Efe kararını veriyor ve eve gidip eşi Gördesli Makbule’ye Yunanla savaşmak için çeteye katılacağını söyleyerek silah kuşanıyordu.

            Makbule serinkanlı eşini dinliyor, gözlerinin içine bakıyordu. Efe bir çabukta hazırlanıyor tüfeği elinde, mermilikleri belinde karısı Makbule’nin yanına geliyor ve “Hakkını helal et, gidip de gelmemek var” diyordu. Eşi Gördesli Makbule “Hele Dur Halil Efe, biraz soluklan” diyerek odadan çıkıyor ama çok geçmeden Halil Efe’nin yanına geliyordu. Tepeden tırnağa silahlanmıştı, tek söz ediyordu “Ben de selinle beraber geliyorum. Şehit olacaksak beraber olalım”… Halil Efe mutlu, eşini alnından köyü terk ediyorlardı.

            Halil Efe’nin içinde olduğu çetenin bir savaşçısı da Gördesli Makbule’dir. Asker elbiseleri içinde vuruşmaktadır. Sakarya Savaşı günlerce sürmüş ve Yunan cephesi bozularak geri çekilmeye başlamış, Gördes, Sındırgı-Akhisar üçgeninde cephe tutmuştur. Bu cephede yoğun savaşlar olmakta çeteler Yunan kuvvetlerini bozmak için yoğun bir şekilde savaşmaktadır. Yunan bozulmuyor, üstelik baskısını artırıyor, çete geri çekilecek duruma gelince siperde fırlayan koca gelin Gördesli Makbule “Geri çekilmeyin, ilerleyin” diye bağırıyor ve hışımla siperden fırlayarak düşman üzerine atılıyordu. Geri çekilmeyin, ilerleyin  sözleri Gördesli Makbule’nin son sözleri oluyor ve başından vurularak şehit düşüyor ve böylece Gördesli Makbule efsaneleşiyordu.

            Gördesli Makbule Ali Ustazade Abdullah Efendinin kızı olarak 1902 de doğdu. 1921 de Ustrumcalı Halil 1(Ali) efe ile evlendi. 17 Mart 1922 de başından vurularak şehit oldu.

            ÇETE EMİR AYŞE

            Doğum yeri İmamköy (Aydın), Babası Mustafa Efendi, doğduğu tarih 1894 dür. Kocası Kayacık köylü Mustafa’dır Çete Emir Ayşe’nin. Huriye ve Hafize adında iki kızı vardır. Çete Emir Ayşe okula gitmemiştir, okuma yazması yoktur ama eli her işe yatkındır. Duldur, yağız delikanlı olan kocası Çanakkale Savaşında şehit olmuştur.   Köyde iki küçük kızı ile baş başa sakin bir hayat sürmektedir.

            İzmir’in işgali ülkeyi yangın yerine çevirir, canım İzmir işgal altındadır.  Düşman Aydın’a doğru ilerlemektedir. Aydın’da duramazdı. Yanında iki köylü kadın arkadaşı Menderes Nehrinin diğer tarafına geçmeğe çalışmaktadır. Ama işleri ters gider ve iki arkadaşının kayıktan düşüp boğulmaları üzerine geri döner. Birkaç gün düşünür, sonra kararını verir dağa çıkacak ve Çeteye katılacaktır. Kocasından hatıra kalan elmas küpeleri satar ve kendisine bir tüfek alarak çete olur, dağa çıkar Sancaktar Ali’nin çetesine katılır. Artık Emir Ayşe Kuvayi Milliyeci bir çetecidir.  Çok geçmez Sancaktar Ali’nin çetesi Yörük Ali Efe’nin çetesine katılır. Çete Emir Ayşe artık Yörük Ali’nin çetesinin bir savaşçısıdır.

            Yörük Ali Efe çetesi ile yunanlılara dağları, ovaları dar eder. Yunan ilerleyişini durdurur, ani baskınlarla büyük kayıp vermelerini sağlar. İnönü Savaşlarından sonra Sakarya Zaferi ve sonrasında Büyük Taarruz! Zafer kazanılmıştır. 7 Eylül’de Aydın Yunan’dan temizlenmiş ve kurtarılmıştır. Çete Emir Ayşe’nin işi bitmiş ve kadın hali ile erkeklerle beraber verdiği mücadele sona ermiş köyüne dönmüştür. Artık huzur içinde yaşayacaktır.

            Savaş sonrasında Aydın’a gelen Gazi Mustafa Kemal, Çete Emir Ayşe’nin de aralarında bulunduğu kahramanlara İstiklal Madalyası takmıştır. Çete Emir Ayşe yakasına madalyasının takıldığı anı unutamaz ve şöyle der: “Savaştım Yunan’a karşı, elimde en değerli şey Atatürk’ün göğsüme taktığı İstiklal Madalyasıdır”.

            Çete Emir Ayşe savaş sonrası unutulmadı ve İmamköy Kahve Meydanında bir büstü yapılarak, tarihe kayıt düşüldü. Çete Emir Ayşe Hanım 1967 de vefat etti.